​

A festa do Samaín era a festa máis importante dos Celtas coa que celebraban o cambio de estación. Para eles, co fin das colleitas, comezaba o ano novo.

​

Esta era a data máis perigosa do seu calendario, posto que os pobos Celtas crían que a fronteira entre os vivos e os mortos se diluía, polo que os espíritos, benévolos e malignos, podían regresar ao mundo. 

​

Para espantalos, os Celtas colocaban candeas no interior das caveiras dos inimigos mortos e poñíanas nos cruces dos camiños, nos seus castros...